Get Adobe Flash player

Polish Open Kaliber 2018

Selfie z gwiazdą sportu

Stop zwolnieniom z WF-u

Fundacja kibica

Zmiana numeru konta PZSS Od 1 stycznia 2018 nastąpiła zmiana rachunku bankowego PZSS. Aktualny numer konta: Alior Bank Warszawa 72 2490 0005 0000 4530 3676 0428. Więcej...
Ramowe zasady eliminacji do zawodów głównych (IO, MŚ, ME) na lata 2018-2020
  1. O powołanie zawodnika kadry narodowej do reprezentacji kraju na zawody główne (IO, IE, MŚ, ME) wnosi trener kadry, za pośrednictwem i po zaopiniowaniu przez dyrektora sportowego, na podstawie analizy wyników sportowych uzyskanych przez zawodników w wyznaczonych startach międzynarodowych i krajowych.
  2. W odrębnych tabelach określono poziom sportowy, którego osiągnięcie warunkuje powołanie zawodnika na zawody główne.
    Tabele* zostały opracowane na podstawie wyników z czterech zawodów głównych (z wyłączeniem IO, IE) ostatnich lat i będą w kolejnych latach uaktualniane.
  3. Przyjmuje się następujące kryteria – minimalny wynikowy poziom sportowy w zawodach kwalifikacyjnych, z uwzględnieniem wieku zawodnika:
    a / juniorzy - uzyskanie wyniku nie niższego niż 12. miejsce (patrz tabela*)
    b / młodzieżowcy – uzyskanie wyniku nie niższego niż 18. miejsce (patrz tabela*)
    c / seniorzy - uzyskanie wyniku nie niższego niż 12. miejsce (patrz tabela*)
    d / konkurencje nieolimpijskie ISSF – 3 miejsce (patrz tabela*)
  4. W przypadku spełnienia kryteriów przez zawodników w liczbie  przekraczającej limity powołań, propozycję składu przedstawia trener.
  5. Jednorazowe uzyskanie wyniku określonego w tabeli, nie oznacza obligatoryjnego włączenia zawodnika do reprezentacji.
  6. Realizacja indywidualnych rocznych planów szkolenia oraz prezentowanie nienagannej postawy sportowej, jest wymogiem niezbędnym zakwalifikowania zawodnika do składu ostatecznego na zawody główne.
  7. Dyrektor sportowy, do ostatecznego składu reprezentacji, może zaproponować zawodnika, który nie wykonał postawionego zadania, ale był bliski jego realizacji (np. młodego zawodnika rokującego na przyszłość) lub z powodów losowych nie mógł brać udziału w pełnym cyklu szkolenia.
    Ostateczny skład reprezentacji na zawody główne zatwierdza prezydium zarządu PZSS.
  8. O powołanie zawodnika kadry narodowej do reprezentacji kraju na zawody z cyklu Pucharu Świata i międzynarodowe wnosi trener kadry narodowej, kierując się rocznymi planami szkoleniowymi, aktualnym poziomem sportowym oraz stopniem realizacji programu szkoleniowego przez sportowca.
    Ostateczny skład zatwierdza prezes PZSS po zaopiniowaniu wniosku przez dyrektora sportowego.
  9. Po zakończonym cyklu zawodów trenerzy KN oceniają udział reprezentantów w zawodach, wykonanie zadań sportowych i przedstawiają wnioski zarządowi PZSS
    a / Podstawą rozliczania zawodników powyżej 35 roku życia są jedynie osiągnięcia w zawodach głównych (IO, IE, MŚ, ME, PŚ).
  10. Zawodnicy powyżej 23 roku życia, uczestniczący w zawodach głównych w poprzednim sezonie, którzy:
    a/ zajęli miejsca 1-8, żeby zakwalifikować się do reprezentacji na kolejne zawody główne powinni osiągnąć przynajmniej raz normę, o której mowa w punkcie 2., na wniosek trenera taki zawodnik może być wyłączony z kwalifikacji.
    b/ zajęli miejsca 9-16 powinni osiągnąć przynajmniej 2 razy normę, o której mowa w punkcie 2.
    c/ zajęli miejsca 17. i dalsze oraz zawodnicy, którzy nie brali udziału w zawodach głównych w poprzednim sezonie powinni osiągnąć przynajmniej 3 razy normę, o której mowa w punkcie 2.

Warszawa, 13.11.2017 r.

* tabele z wynikami będą tworzone na podstawie wyników co najmniej z trzech poprzednich zawodów rangi mistrzowskiej.


*Normy wynikowe - wszystkie rodzaje strzelań - 2018-2020  (aktualizacja - 2.01.2018)

Więcej...
Strzelcy w potrzebie

Nadszedł czas podatkowych rozliczeń, kto ma ten obowiązek przed sobą może przeznaczy 1% na wsparcie będącej w potrzebie osoby związanej bezpośrednio ze środowiskiem sportu strzeleckiego lub bliskiej strzelcom sportowym bądź też wspomoże taką osobę w formie darowizny? Poniżej przedstawiamy z założenia ograniczoną listę osób potrzebujących pomocy, zaznaczając jednocześnie, że jest to sytuacja wyjątkowa, jak wyjątkowi są nasi zasłużeni reprezentanci kraju, czy animatorzy sportu strzeleckiego. Solidaryzujemy się z poszkodowanymi i potrzebującymi, ale nie podejmujemy się wyręczania wyspecjalizowanych fundacji, które w świetle prawa zajmują się taką działalnością, ani prowadzenia ogólnodostępnej tablicy ogłoszeń osób w potrzebie. Dlatego też z góry informujemy, że nie będziemy wieszać na stronie PZSS wszystkich napływających zgłoszeń, bez wyjaśniania przyczyn. Informujemy też, że PZSS nie zbiera darowizn w czyimkolwiek imieniu, prosimy więc o niewpłacanie datków na konto Związku! Jak wspomnieliśmy darowizny mogą mieć formę bądź to odpisu 1% przy rozliczeniu rocznym PIT, bądź to innej jednorazowej lub cyklicznej wpłaty. Pamiętajmy jednak, że kwoty z 1 % w rozliczeniu PIT będą do wykorzystania dopiero od października, natomiast inne darowizny – natychmiast!

Więcej...
Egzaminy na patent strzelecki

W odpowiedzi na docierające do PZSS sygnały o możliwości występowania potencjalnych zagrożeń dla poziomu egzaminów na patent strzelecki, w celu uniknięcia ewentualnych zarzutów co do rzetelności sprawdzianów i uchronienia członków klubów przed komplikacjami z tego tytułu zarząd PZSS doprecyzował niektóre przepisy regulaminu egzaminów stwierdzających posiadanie kwalifikacji niezbędnych do uprawiania sportu strzeleckiego, jednocześnie zlecając przygotowanie programu komputerowego umożliwiającego sprawne realizowanie przyjętych zasad.

Więcej...

Program wzorcowy kursu instruktorskiego w sporcie strzeleckim

Zgodnie z uchwałą zarządu PZSS z dnia 23 kwietnia 2014r. prezydium zarządu przyjmuje program kursu instruktorskiego opracowany przez dr. Kazimierza Kurzawskiego i tr. Andrzeja Kijowskiego (wersja z lutego 2016) jako program wzorcowy kursów w sporcie strzeleckim.

 

Więcej...
Piątek dniem pracy wewnętrznej Komisji Licencyjnej!

Informujemy, że począwszy od 25 marca 2016 roku każdy piątek będzie w Komisji Licencyjnej dniem pracy wewnętrznej, a w przypadku, kiedy piątek będzie wolny, takim dniem będzie pierwszy poprzedzający dzień pracy. W dniu pracy wewnętrznej Komisja Licencyjna nie będzie przyjmować interesantów i udzielać informacji telefonicznie.

Komisja Licencyjna została zmuszona do wystąpienie do władz PZSS o zgodę na takie rozwiązanie z powodu niemożności wygospodarowania czasu niezbędnego do uważnego sprawdzenia wniosków licencyjnych i patentowych, ich opracowania, i przygotowania decyzji. Liczba odbieranych telefonów i zadawanych pytań, na które odpowiedzi są w znakomitej większości dostępne na stronie PZSS lub powinny być udzielane zainteresowanym w macierzystych klubach, rośnie z każdym rokiem i absorbuje Komisję Licencyjną. Ostatnio, mimo przedłużanego czasu pracy, Komisja Licencyjna z coraz większym trudem znajduje czas na tzw. pracę na dokumentach. W takich okolicznościach wydzielenia w tygodniu przynajmniej jednego dnia przeznaczonego na weryfikację wniosków jest koniecznością, żeby utrzymać niezakłóconą ciągłość możliwie najszybszego wydawania zaświadczeń. Zapewniamy wszystkich zainteresowanych, że priorytetem Komisji Licencyjnej jest niezwłoczne wystawianie decyzji patentowych i licencji, a niezamierzona zwłoka, jeśli czasem występuje, wynika z błędnie wypełnionych lub niekompletnych wniosków, czasami też ze spiętrzenia ich liczby na przełomie lat. Dziękujemy za zrozumienie tej decyzji podjętej wyłącznie z chęci przyspieszenia wydawania dokumentów PZSS oczekiwanych przez zainteresowanych.  

Więcej...
Liga Młodzieżowa PZSS do 17 lat

ligaLiga Młodzieżowa do 17 lat w konkurencjach karabin i pistolet pneumatyczny 10 m, ma za zadanie popularyzować  współzawodnictwo dzieci i  młodzieży w sporcie strzeleckim w Polsce.



Postanowienia ogólne

  • Uczestnictwo - każdy klub posiadający licencję PZSS
  • Konkurencje : karabin pneumatyczny 40, pistolet pneumatyczny 40.
  • W skład zespołu wchodzą min. 3 osoby. Zespół może liczyć więcej osób (z jednego klubu)  i może być mieszany (dziewczęta i chłopcy). Klub może wystawić jeden zespół w każdej konkurencji. Do danej rozgrywki wystawia 3 osobową drużynę.

Zasady rozgrywania zawodów

  • Konkurencje i ilość strzałów
    • Karabin pneumatyczny     40 strzałów (tylko drużynowa punktacja)
    • Pistolet pneumatyczny      40 strzałów (tylko drużynowa punktacja)

Zgłoszenia

  • Każdy klub uczestniczący w Lidze Młodzieżowej PZSS zgłasza zespół przed I Rundą kwalifikacyjną oraz 3 osobowy zespół, który będzie startował w danej rundzie do Delegata technicznego PZSS  przed rozpoczęciem zawodów
  • Każdy ze zgłoszonych zawodników musi posiadać licencję PZSS
  • Udział w Lidze Młodzieżowej PZSS jest bezpłatny.

Przebieg rund kwalifikacyjnych.

Dwie rundy kwalifikacyjne, które przeprowadzane są przy innych rozgrywanych zawodach ogólnopolskich lub strefowych z udziałem Delegata technicznego PZSS.

  • Pierwsza runda kwalifikacyjna – Puchar Prezesa.         
    Przed rozpoczęciem  zawodów kluby zgłaszają swoje drużyny. Nie przeprowadza się osobnego strzelania w zawodach. Wyniki zawodników zostają spisane z konkurencji rozgrywanych w ramach zawodów.
  • Druga runda kwalifikacyjna – Złoty Muszkiet, Złota Krócica
    Przed rozpoczęciem  zawodów kluby zgłaszają swoje drużyny. Nie przeprowadza się osobnego strzelania w zawodach. Wyniki zawodników zostają spisane z konkurencji rozgrywanych w ramach zawodów.

Na podstawie spisanych wyników z I i II Rundy zostaje sformułowany komunikat w biurze PZSS. Na wynik składa się suma rezultatów uzyskanych przez trzech zgłoszonych zawodników.

Kwalifikacje do rundy finałowej

Do finału Ligi Młodzieżowej PZSS kwalifikuje się osiem najlepszych zespołów w pistolecie i osiem w karabinie. Decyduje wynik z rundy kwalifikacyjnej I lub II (w przypadku dwóch startów zespołu, liczy się lepszy wynik).

Finał Ligi Młodzieżowej PZSS

Osiem zespołów zakwalifikowanych do finału będzie brało udział w dwuetapowych rozgrywkach:

  1. Mecze kwalifikacyjne „każdy z każdym” będą rozegrane w dwóch grupach G1; G2; w których będą rozstawione drużyny zakwalifikowane do finału:
    G1:   A1; B2; C1; D2
    G2:   A2; B1; C2; D1
    Podczas konferencji zostaną w drodze losowania przydzielone numery drużyny w danej grupie od 1 do 4, co będzie stanowiło o kolejności strzelań w rozgrywkach.
    G1:  1,2,3,4
    G2:  1,2,3,4
    Zawodnicy walczą ustawieni w zespole również z numerami 1, 2, 3. Rozgrywka polega na bezpośredniej potyczce z zawodnikiem przeciwnej drużyny z tym samym numerem.
    Zasady meczy kwalifikacyjnych:
    15 minut czas przygotowawczy i strzały próbne
    12 minut każda seria dziesięciostrzałowa, po każdej serii będą przydzielane punkty (2 pkt za wygraną serię; po 1 punkcie za remis; 0 punktów za przegraną serię dla zawodnika)
  2. Mecze finałowe o złoty medal i o brązowy medal.
    Pierwsze zespoły z rozgrywki grupowej przystępują do meczu o złoty/srebrny medal; drugie zespoły przystępują do meczu o medal brązowy.
    Zasady meczy finałowych:
    8 minut czas przygotowawczy i strzały próbne
    Prezentacja
    2 minuty przygotowanie i strzały próbne
    20 strzałów, 50 sekund na strzał, ocenianie z dziesiętnymi) przyznawanie punktów za każdy strzał ( 2 punkty za wygrany strzał, 1 punkt za remis 0 punktów za przegrany strzał)
    Na obu etapach w przypadku remisów rozstrzyga dodatkowy strzał oceniany tak jak poprzednio (ocena w dziesiętnych)

Strzelnica podczas rozgrywania finału

  • Ilość stanowisk - minimum 24 stanowisk – zalecane 30
  • Zalecenia: oprawa muzyczna (dotyczy finału), widoczne dla zawodników tablice   (ekrany) z wynikami.

Postanowienia końcowe

  •  Do regulaminu zasad i rozgrywania Ligi Młodzieżowej PZSS, mogą zostać wprowadzone modyfikacje.
  • W sprawach spornych jedynym, wyłącznym interpretatorem ww. zasad i regulaminów Ligi Młodzieżowej PZSS jest Dział Szkolenia PZSS.
Więcej...
Historia PZSS w pigułce

logoPZSS-stare23 kwietnia 1933 r. odbył się w Warszawie Organizacyjny Walny Zjazd Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego. Udział w nim wzięli delegaci 11 okręgów strzeleckich, reprezentujących 198650 członków ("Przegląd Strzelecki i Łuczniczy" nr 2 z 1933 r. str.14).

Decyzja  utworzenia Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego zapadła na plenarnym posiedzeniu Naczelnej Rady Strzelectwa w dniu 5 marca 1933 r.:

Więcej...
Format publikacji zamieszczanych na stronie PZSS

Uprasza się przesyłających materiały przeznaczone do publikacji na stronie PZSS (informacje, komunikaty, itp.) o przygotowanie ich formatach edytowalnych (word, excel, txt). Proszę nie przysyłać tych materiałów w formacie pdf (Portable Document Format).

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Więcej...
DEKLARACJA - Nie dla rasizmu w sporcie
Dnia  02.12.2010 r w Centrum Olimpijskim w Warszawie przyjęto i podpisano deklarację „Nie dla rasizmu w sporcie”
Zważywszy, że Powszechna Deklaracja Praw Człowieka proklamuje,iż wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi w swej godności i w swych prawach, i że każdemu człowiekowi przysługują wszystkie prawa i wolności w niej wymienione,
Więcej...

 

 

Taktyka jest ważnym elementem przygotowania zawodnika, a jej znaczenie wzrasta wraz z zaawansowaniem i udziałem sportowca w zawodach coraz wyższej rangi.

Przygotowanie taktyczne można podzielić na przygotowanie teoretyczne i praktyczne. W artykule tym omówione zostaną głównie wybrane teoretyczne aspekty przygotowania taktycznego zawodnika specjalizującego się w strzelaniach z karabinu.

 

01_przyg_taktyczne

Przygotowanie teoretyczne to wyposażenie zawodnika w niezbędną wiedzę z zakresu przygotowania do zawodów jak i sposobów prowadzenia walki sportowej. Zajęcia teoretyczne z zakresu przygotowania taktycznego mają charakter ogólny i specjalny:

  • treści ogólne są często interdyscyplinarne czyli dotyczyć mogą wielu dyscyplin sportowych. Wymienić tutaj można między innymi sposoby spędzania czasu wolnego, higieny życia codziennego, sposobu odżywiania, sposobu przeprowadzania rozgrzewki przed startem, itp.,
  • treści specjalne są specyficzne dla danej dyscypliny sportowej i dotyczą głownie – umiejętności posługiwania się bronią i sprzętem pomocniczym, umiejętności strzelania w zmiennych warunkach atmosferycznych, dostosowanie do zaistniałej sytuacji, tempa i rytmu strzelania, itp.

Przygotowania taktyczne to proces długotrwały, to zdobywanie przez zawodnika doświadczenia praktycznego przez wieloletni udział w zawodach. Aby proces ten maksymalnie skrócić i jego przyswajanie nie polegało tylko na „nauce na własnych błędach” zawodnik powinien uzyskiwać wiedzę przekazywaną przez trenera jak również doświadczonych starszych kolegów.

Wiedza teoretyczna jaką zawodnik powinien posiąść w procesie szkolenia strzeleckiego zawarta jest w przedstawionej poniżej tematyce zajęć z zakresu przygotowania taktycznego (Kijowski, 2006):

  1. Wyjaśnienie roli przygotowania taktycznego w treningu strzeleckim.
  2. Zaznajomienie z regulaminami strzelań, istotnymi dla prowadzenia walki sportowej (program strzelań, postawy strzeleckie, strzały do obcej tarczy, zacięcia, itp.).
  3. Posługiwanie się bronią i sprzętem pomocniczym (ustawienie parametrów broni – długość kolby, miejsce zaczepienia pasa, ustawienie sprzętu na stanowisku, czyszczenie i konserwacja broni, itp.).
  4. Taktyka zachowania się przed i w trakcie zawodów (spędzanie czasu wolnego, godziny snu, żywienie, rozgrzewka ogólna i specjalna, przerwy taktyczne w strzelaniu, itp.).
  5. Sposoby strzelania w różnych warunkach atmosferycznych (ciepło, zimno, wiatr, ciemno, jasno, itp.).
  6. Obserwacja taktyki strzelania innych doświadczonych zawodników (bezpośrednio lub odtworzenie z kamery video).
  7. Sposoby pracy na języku spustowym, dobór parametrów i umiejętność regulowania urządzenia spustowego w zależności od warunków rozgrywania zawodów.
  8. Zasady doboru parametrów przyrządów celowniczych w zależności od warunków rozgrywania zawodów (wkręcanie przyrządów celowniczych do środka tarczy, rodzaj i wielkość przyrządów celowniczych, stosowanie filtrów, czas celowania, itp.).
  9. Dobór rytmu i tempa strzelania w zależności od sytuacji (przyspieszanie, zwalnianie strzelania, długość i charakter przerw, przejście ze strzałów próbnych na oceniane, itp.).
  10. Sposoby zachowania się w różnych nieprzewidzianych sytuacjach mogących nastąpić podczas zawodów (awaria broni, awaria automatu i zmiana stanowiska strzeleckiego, przerwa w strzelaniu spowodowana brakiem prądu, itp.).
  11. Taktyka rozgrywania finału.
  12. Zapoznanie zawodnika z warunkami, jakie zastanie podczas konkretnych zawodów (budowa i wyposażenie strzelnicy, program minutowy zawodów, temperatura, oświetlenie, itp.).

Tematyka poruszona w tym artykule nie zawiera pełnego zakresu wiedzy jaki powinien opanować trener i zawodnik. Wybrałem elementy z mojego punktu widzenia najistotniejsze, niezbędne do stałego podwyższania poziomu sportowego. Wiedza ta, wraz z rozwojem zawodnika powinna być stale pogłębiana i rozszerzana.

Zaznajomienie zawodnika z regulaminami strzelań ISSF, istotnymi dla prowadzenia walki sportowej. Nie będę w tym miejscu omawiał tego zagadnienia, gdyż wszystko zawarte jest w zbiorze regulaminów. Ograniczę się jedynie do wymienienia punktów, które powinny być znane zawodnikowi. Wiedza ta powinna być bliska wiedzy sędziego, gdyż umożliwi to zawodnikowi stosowanie różnych rozwiązań taktycznych jak i zachowanie się w nieprzewidzianych sytuacjach, które mogą wystąpić podczas zawodów:

  • zasady zachowania bezpieczeństwa na strzelnicy,
  • wykroczenia i przepisy dyscyplinarne,
  • obowiązujące komendy sędziowskie,
  • przebieg konkurencji i finału,
  • warunki poprawności poszczególnych postaw strzeleckich,
  • dopuszczalne parametry broni,
  • dopuszczalne parametry ubioru,
  • przerwy w strzelaniu (dodatkowy czas, dodatkowe strzały próbne),
  • nieprawidłowo oddane strzały (za duża liczba strzałów, strzały do obcej tarczy, strzały z innego stanowiska),
  • niesprawność broni, tarcz.

Wiedzę tę trener przekazuje podczas specjalnych zajęć teoretycznych np. podczas zgrupowania szkoleniowego, dostosowując ją do zaawansowania zawodnika i potrzeb szkoleniowych.

Posługiwanie się bronią i sprzętem pomocniczym. Zawodnik w procesie szkolenia powinien nauczyć się samodzielnie obsługiwać wszelkie elementy wyposażenia strzeleckiego. Pierwszym elementem będzie nauczenie ustawienia parametrów broni do poszczególnych postaw strzeleckich – ustalenie długości kolby poprzez miejsce zaczepienia uchwytu pasa, ustalenie długości pasa, wysokości stopki na kolbie, miejsca ustawienia policzka, odległość przyrządów celowniczych od oka, itp.

Przygotowując zawodnika do udziału w zawodach należy zawodnika nauczyć pewnego rytuału przygotowawczego – ustawienia stanowiska, lunety, notatek, amunicji, podstawowych śrubokrętów w zasięgu ręki, sprawdzenie dokręcenia śrub trzymających lufę, sprawdzenie mocowania osłony muszki i przyrządów celowniczych.

Dbanie o stan i sprawność broni u większości strzelców jest niedoceniana. Regularnej pielęgnacji potrzebuje lufa karabinu, urządzenie spustowe, zamek i celownik. Na wyposażeniu każdej strzelnicy powinno być miejsce do czyszczenia broni, gdzie znajdowałyby się wyciory, smary i oleje. Trener musi zadbać o to aby zawodnik, który zaczyna regularnie jeździć na zawody wyjazdowe samodzielnie potrafił zadbać o swoją broń. Broń, która nie jest regularnie czyszczona, może być zawodna i traci część swoich możliwości. Obserwując zagranicznych strzelców, można zaobserwować, że czyszczą oni broń zarówno przed jaki i po strzelaniu, czego nie widać na krajowych strzelnicach.

Zawodnik zaawansowany powinien posiadać umiejętność samodzielnego ustawiania parametrów urządzenia spustowego oraz parametrów przyrządów celowniczych (wielkość przeziernika, wielkość kółka celowniczego, kolor filtra) w zależności od panujących warunków atmosferycznych lub własnych preferencji.

Zawodnicy najwyższej rangi musza posiadać indywidualnie dobraną do ich karabinu amunicję, której rozrzut będzie gwarantował wyniki na światowym poziomie. W tym celu wybrane egzemplarze broni wozi się do firm produkujących amunicję i tam w specjalnych imadłach prowadzi się testy. Zawodnik musi mieć przekonanie, że posiada broń, sprzęt i amunicję najwyższej klasy, a wynik na zawodach zależy tylko od jego zdolności i włożonej pracy.

 

Taktyka zachowania się przed i w trakcie zawodów

 

  • dzień przed zawodami sportowiec powinien spędzać czas normalnie, tak jak jest przyzwyczajony, to znaczy, że nie powinien spożywać  żadnych szczególnych produktów do których nie jest przyzwyczajony, iść spać o normalnej godzinie, a nie kilka godzin wcześniej, nie izolować się w sposób szczególny od otoczenia. Dzień ten powinien być urozmaicony, czas wolny w pełni zagospodarowany tak żeby nie myśleć o przyszłym starcie. Zawodnik w tym dniu powinien unikać nadmiernego wysiłku.     
    Jeżeli zawodnicy nie potrafią zagospodarować sobie czasu wolnego, to rolę tę powinien przejąć trener i nie pozostawiać zawodników samych sobie.
  • w dniu zawodów zawodnik powinien wstać 2-3 godziny przed startem w zależności od tego czy jest typem szybko czy wolno wchodzącym w rytm pracy. Bardzo często na zawodach międzynarodowych start odbywa się we wczesnych godzinach rannych np. o 8.30, dojazd na strzelnicę trwa 60 minut, zawodnik na strzelnicy powinien być 60 minut przed startem, a więc wstać powinien około piątej godziny rano.      
    Po przebudzeniu dobrze jest zrobić spacer lub lekką przebieżkę, potem wziąć prysznic i około 2 godziny przed startem spożyć śniadanie, które powinno się składać z artykułów dobrze nam znanych. Ilość jedzenia powinna zabezpieczyć nam uczucie najedzenia się do syta. 
    Większość zawodników przed startem wykonuje rozgrzewkę. Część ogólnofizyczną rozgrzewki wielu strzelców wykonuje w hotelu przed przyjazdem na strzelnicę.
  • na strzelnicę zawodnik powinien przybyć około 60 minut przed startem. Jest to czas na wykonanie rozgrzewki, przebranie się, przygotowanie sprzętu i broni, obserwację warunków atmosferycznych.   
    Przed startem potrzebny jest spokój, należy unikać zbędnych rozmów gdyż pomniejszają one koncentrację zawodnika i powstaje duża różnica w stanie napięcia emocjonalnego przed wejściem i po wejściu na stanowisko. Należy opracować swoją własną procedurę przygotowania do zawodów i stosować ją na co dzień w treningu. Wprowadzi to zawodnika w stan niezbędnej koncentracji.
  • na stanowisko zawodnik może wejść minimum 10 minut przed rozpoczęciem konkurencji. Do momentu komendy „start” ustawia sobie stanowisko strzeleckie, statyw, lunetę, amunicję, notatki, niezbędne śrubokręty w zasięgu ręki. Następnie dopasowuje broń do postawy strzeleckiej, ustawia się względem tarczy i wykonuje kilka złożeń bezstrzałowych koncentrując się na czekającym go zadaniu.
  • w czasie konkurencji zawodnik musi uwzględnić wiele elementów zachowania taktycznego takich jak – przejście ze strzałów próbnych do ocenianych, tempo i rytm strzelania (dostosowując je do istniejących warunków atmosferycznych i aktualnie osiąganych rezultatów), przerwy w zawodach (w zależności od stanu przygotowania kondycyjnego, warunków zewnętrznych i stanów emocjonalnych). Wymienione tutaj elementy omówione są w następnych punktach.

 

Rozgrzewka strzelca

 

Większość strzelców ogranicza się do rozgrzewki składającej się z kilku złożeń bezstrzałowych i kilkunastu strzałów próbnych. Taka rozgrzewka nie pozwala strzelcowi na pełne przygotowanie organizmu do pracy, co często uwidacznia się słabym rezultatem pierwszej serii.

Najkorzystniej jest wykonywać rozgrzewkę składającą się z trzech części:

  • rozgrzewka ogólnofizyczna – wykonuje się ją w hotelu lub na strzelnicy na około 60 minut przed konkurencją. Rozgrzewka ta powinna być indywidualnie dostosowana do potrzeb zawodnika. Zawodnik słabo pobudzony przed startem może wykonać lekki bieg lub trucht i różne ćwiczenia gimnastyczne, natomiast zawodnik mocno pobudzony zamiast truchtu może wykonać marsz i ćwiczenia gimnastyczne dla różnych grup mięśniowych o spokojnych, obszernych ruchach. Wielu zawodników a szczególnie kobiet w ostatnich latach wykonuje stretching (rozciąganie różnych grup mięśniowych).       
    Ta część rozgrzewki oprócz rozgrzania organizmu ma znaczenie dla zmniejszenia negatywnych emocjonalnych reakcji. Rozgrzewka tego typu trwa około 15 minut.
  • trening mentalny – ideomotoryczne nastawienie. Ćwiczenia te pozwalają strzelcowi wypracować zdolność do prezentacji nienagannej techniki wykonania strzału – zawodnik wyobraża sobie siebie na stanowisku strzeleckim jak wykonuje poszczególne elementy strzału, nastawia się na poprawną pracę. Coraz częściej podczas zawodów międzynarodowych widać zawodników siedzących lub leżących (często z walkmanem) poddających się tego typu treningowi – rozgrzewce. 
    Rozgrzewka ta sprzyja osiągnięciu gotowości aparatu psychofizycznego sportowca i stwarza optymalny stan systemu nerwowego odpowiedzialnego za realizację sportowych nawyków jak również ustawia uwagę na techniczną stronę strzelania podczas zawodów tym samym odsuwając na dalszy plan myśli związane z końcowym rezultatem strzelania (Korch, 1977). Rozgrzewka tego typu trwa około 10-15 minut. Wykonują ją zawodnicy z wieloletnim stażem i zaawansowaniem w przygotowaniu psychicznym.
  • rozgrzewka specjalna – przygotowuje zawodnika do specyficznych cech jego działalności, to podstawowa część psychofizycznego nastawienia. Rozgrzewka ta polega na wykonaniu kilkunastu złożeń bezstrzałowych w miejscu do tego wyznaczonym. Trwa około 10-15 minut i kończy się tak aby został potrzebny czas dla krótkiego odpoczynku i przejścia z bronią na stanowisko strzeleckie. Część zawodników wykonuje tę rozgrzewkę już po wejściu na stanowisko około 10 minut przed konkurencją i kontynuuje ją do momentu uzyskania stanu gotowości startowej, rozpoczynając strzały próbne nawet kilka minut po komendzie „start”.

 

 

Dobór rytmu i tempa strzelania w zależności od sytuacji

 

Dla osiągnięcia wysokiego, stabilnego poziomu wyników sportowych niezbędne jest utrzymanie odpowiedniego rytmu strzelania.

Zawodnicy dobrze wyszkoleni technicznie mają wypracowany stały cykl pracy nad strzałem. Wszystkie czynności składające się na oddanie pojedynczego strzału wykonują w wytrenowanej kolejności, a czas pracy nad strzałem ma małą rozpiętość.

Szczególnie ważne jest aby ostatnia faza pracy nad strzałem była wykonana zdecydowanie – oczekując zbyt długo na dogodny moment na strzał wkradają się niekorzystne relacje wynikające z długu tlenowego i osłabienia koncentracji. Jest to tym ważniejsze im wyższa jest ranga zawodów w jakich zawodnik startuje.

Oprócz utrzymania stałego czasu pracy nad pojedynczym strzałem ważne jest również rozłożenie poszczególnych strzałów w czasie konkurencji. Zawodnik podczas strzelania konkurencji nie powinien się nadmiernie spieszyć, ale również nie może doprowadzić do sytuacji, że poprzez nadmierną ostrożność (brak zdecydowania) niepotrzebnie wydłuża czas strzelania. Podczas zawodów każdy powinien mieć opracowaną dla siebie strategię wykorzystania czasu, nie przekraczać granic czasowych na strzały próbne tak aby na walkę o punkty pozostała większość energii i czasu. Stałym atrybutem zawodnika na stanowisku powinien być zegarek, który będzie pomocny przy kontroli tempa strzelania.

W zależności od sytuacji taktycznej doświadczony zawodnik może podczas strzelania zastosować jedną z form przerwy:

  • bez schodzenia ze stanowiska strzeleckiego i bez zmiany postawy,
  • ze zmianą postawy strzeleckiej bez opuszczania stanowiska,
  • z zejściem ze stanowiska.

Gdy strzelanie idzie dobrze zawodnik utrzymuje lub zwiększa tempo strzelania, natomiast w sytuacjach trudnych lub kryzysowych zwalnia tempo lub stosuje przerwę w strzelaniu.

Charakterystyczne u początkujących strzelców jest to, że po słabym strzale szybko oddają następny, zamiast wydłużyć przerwę, znaleźć przyczynę błędu, zrobić korektę i dopiero po przerwie i ewentualnie dodatkowym złożeniu bezstrzałowym kontynuować dalej strzelanie.

Trudnym momentem jest przejście ze strzałów próbnych do ocenianych. Bardzo często zawodnik po wzięciu tarczy ocenianej ma obawy przed oddaniem strzału i nie może się na niego zdecydować nawet przez kilka minut, a gdy go już odda to okazuje się, że nie jest on w centrum tak jak strzały próbne. Podstawową przyczyną takiej sytuacji są stany emocjonalne, które powodują nadmierne napięcie mięśni (to powoduje, że pierwsze strzały oceniane układają się w innym miejscu niż próbne) oraz zwiększenie obaw, a tym samym trudności decyzyjne. Aby sobie z tą sytuacją poradzić  należy płynnie i zdecydowanie przechodzić ze strzałów próbnych do ocenianych oraz utrzymywać szybki rytm strzelania.

 

 

Sposoby strzelania w różnych warunkach atmosferycznych

Często warunki oświetlenia powodują duże trudności podczas strzelania (mocne oświetlenie, zachmurzenie, mgła, deszcz). Negatywny wpływ tych warunków jest szczególny u strzelców z małym doświadczeniem dlatego należy uwzględnić w planie treningi w takich warunkach.

  • normalne warunki oświetlenia – to takie gdy niebo jest lekko zachmurzone, a przyrządy celownicze i tarcza są dobrze widoczne. W takich warunkach zawodnik z reguły nie używa filtra a przeziernik ustawia się na 1,1-1,2.
  • ciemne warunki oświetlenia – to takie gdy niebo jest mocno zachmurzone lub jest mgła. Przyrządy celownicze i tarcza są wtedy gorzej widoczne. W takich warunkach zawodnik ustawia przeziernik na 1,3-1,5 i często używa filtra (np. żółty), który poprawia kontrasty na tarczy. Niektórzy zawodnicy przy takim oświetleniu zwiększają średnicę kółka celowniczego.
  • jasne warunki oświetlenia – to takie gdy niebo nie jest zachmurzone, a słońce świeci całym swoim blaskiem. Przyrządy celownicze i tarcza są wtedy słabo widoczne. W takich warunkach zawodnik zmniejsza otwór przeziernika poniżej 1.1 i stosuje ciemne filtry (szary, zielony). Na niektórych strzelnicach w takich warunkach oświetlenia przy dodatkowo wysokiej temperaturze otoczenia mogą powstawać miraże (falowanie obrazu), należy wtedy zastosować blendę z filtrem polaryzacyjnym.

Przy złych warunkach oświetlenia (zarówno zbyt jasnych jak i ciemnych) ważnym, a niedocenianym sposobem radzenia sobie z tym zakłóceniem jest skrócenie czasu celowania.

Temperatura otoczenia (upał, zimno) również ma wpływ na wynik jaki uzyskuje zawodnik podczas startu. Jeżeli sportowiec nie dostosuje ubioru i sposobu strzelania do panujących warunków zewnętrznych wynik będzie znacznie odbiegał od rekordowego.

Niezależne od panującej temperatury, ubiór zawodnika zawsze powinien być tej samej grubości, różnić powinien się jedynie materiałem z jakiego jest uszyty. W tej chwili jest na rynku odzież spodnia, która ma specyficzne właściwości.

  • w lecie, w gorące dni używa się ubioru z materiału, który wchłania pot, oddycha i pozwala wydalać ciepło z organizmu na zewnątrz. Zawodnik powinien mieć na stanowisku ręcznik, którym można wycierać pot z twarzy i rąk. W czasie przerwy w strzelaniu należy zdjąć wierzchnie ubranie (górne) prze co chłodzi się ciało, można również umyć zimną wodą ręce i przedramiona co dodatkowo działa uspokajająco. Wielu czołowych strzelców podczas strzelania spożywa napoje zawierające elektrolity co opóźnia zmęczenie gdyż uzupełniane są sole i minerały.
  • w zimne dni używa się ubioru z materiału, który utrzymuje temperaturę ciała i nie pozwala jej uwolnić się na zewnątrz. Wielu strzelców używa w tym celu podczas strzelania czapkę. Ważne jest również to aby nie dopuścić do zmarznięcia ciała a w szczególności stóp i dłoni. W postawie leżącej możliwe jest przykrycie zawodnika ciepłym kocem, natomiast do ogrzania rąk można używać specjalnych grzałek i rękawiczek. Zanim ciało zmarznie i będzie wstrząsane przez drżenie mięśni należy zrobić przerwę, podczas której można się rozgrzać i napić gorącego płynu.

Wpływ wiatru na wynik strzelania jest znaczący gdyż powoduje on zboczenie pocisku względem punktu celowania. Do ustalenia siły i kierunków wiatru pomocne są chorągiewki  znajdujące się na przedpolu na 10 i 30 metrze jak również ruch trawy, drzew, krzaków lub kurzu.

Wiatr może działać negatywnie na strzelca lub tor lotu pocisku. Najczęściej wiatr działa na pocisk gdyż większość nowoczesnych strzelnic jest tak zbudowana, że strzelec jest chroniony od wiatru.

Jeżeli jednak wiatr wieje na strzelca należy:

  • skupić pełną koncentrację na technice strzelania a nie na wietrze,
  • mocniej trzymać broń, skrócić pas, mocniej napiąć mięśnie,
  • starać się strzelać gdy wiatr się uspokaja.

Przy wietrze działającym na tor lotu pocisku należy przed rozpoczęciem strzelania obserwować warunki wietrzne i w zależności od siły i kierunku wiatru wybrać odpowiednią strategię strzelania. W procesie szkolenia należy planować treningi doskonalące sposoby radzenia sobie z wiatrem. W tym celu należy wykorzystywać warunki wietrzne do doskonalenia taktyki a nie rezygnować z treningu i uznawać że szkoda „marnować amunicję bo przy silnym wietrze wynik strzelania i tak będzie słaby”.

Przy podjęciu decyzji jaką postawę trenować przy wietrze pomocne będą następujące uwagi:

  • gdy wiatr wieje na strzelca lepiej trenować postawy wysokie (stojąc i klęcząc) gdyż uczymy się robić korekty postawy,
  • gdy wiatr wieje na pocisk lepiej trenować postawę leżącą gdyż mamy pewność, że przy dobrej, stabilnej postawie oddajemy dobre strzały i uczymy się jaki jest wpływ wiatru na zbaczanie pocisku względem punktu celowania.

02_przyg_taktyczne

Kierunki wiatru i ich wpływ na tor lotu pocisku

 

  • wiatr pełny (prawy lub lewy) jest najbardziej niebezpieczny gdyż powoduje największe odchylenie toru lotu pocisku. Ruch wirowy pocisku powoduje ponadto, że przy wietrze wiejącym z prawej strony pocisk poza tym, że przesuwa się w lewo to dodatkowo „liftuje” czyli przesuwa się do góry, natomiast wiatr wiejący z lewej strony przesuwa pocisk w prawo i dodatkowo „dociska” go w dół.

03_przyg_taktyczne

Wpływ wiatru na punkt trafienia i specjalne przyrządy celownicze do strzelania
na wietrze (Reinkemeier, 2007 str. 50)
  • wiatr boczny nawet gdy jest tak silny jak wiatr pełny nie powoduje aż tak dużych odchyleń
  • wiatr „neutralny” (poprzedni lub tylny) wpływa na pocisk w nieznacznym stopniu ale powoduje elewację. Wiatr tylny powoduje obniżenie toru pocisku, natomiast wiatr przedni powoduje podniesienie toru lotu pocisku.

 

Można wymienić kilka sposobów strzelania na wietrze:

  • jeżeli wiatr wieje z przerwami to obserwujemy chorągiewki i strzał oddajemy w momentach o małym nasileniu wiatru. W tych momentach przyspieszamy tempo strzelania.
  • jeżeli nie ma wystarczających przerw na to aby zakończyć strzelanie w warunkach bezwietrznych wybieramy kierunek wiatru (położenie chorągiewek), który jest najczęściej i w takich warunkach oddajemy strzał.

04_przyg_taktyczne

Gdy wiatr wieje bez przerwy strzał oddajemy w najczęstszym położeniu chorągiewek
(Reinkemeier, 2007 str. 88)

  • jeżeli wiatr jest zmienny i musimy oddawać strzał w różnych warunkach (różne ustawienia chorągiewek) to stosujemy korekty zgrania przyrządów celowniczych względem tarczy lub zmiany ustawienia celownika (wkręcenie się na wiatr wiejący w danej chwili)     
    Te sposoby są bardzo trudne, wymagają bardzo dużego doświadczenia i można je polecić tylko zaawansowanym zawodnikom.

05_przyg_taktyczne

Dostosowanie zgrania przyrządów celowniczych do kierunku wiatru
(Reinkemeier, 2007 str. 51)

 

Zawodnikom początkującym lub średnio zaawansowanym polecamy dwa pierwsze sposoby strzelania. Powinni oni kontrolować głównie poprawność techniczną oddania strzału a dopiero w drugiej kolejności zwracać uwagę na wiatr.

 

Uwagi jakie należy uwzględnić przy opracowaniu strategii strzelania strategii na wietrze:

  • jeżeli wiatr wieje z tyłu, zza budynku, zwracaj uwagę na zachowanie chorągiewek w pobliżu tarcz,
  • przy wietrze czołowym (od przodu) zwracaj uwagę na zachowania chorągiewek w pobliżu stanowisk,
  • większy wpływ wiatru na tor lotu pocisku jest przy wylocie lufy niż w pobliżu tarczy,
  • do strzelania na wietrze lepsza jest amunicja wolna niż szybka

W trudnych warunkach atmosferycznych uprzywilejowani są zawodnicy, którzy strzelają szybko, gdyż mają oni czas na przerwy i wprowadzanie korekt.

 

Sposoby zachowania w różnych nieprzewidzianych sytuacjach mogących wystąpić podczas strzelania. Na zawodach bardzo często zdarzają się sytuacje, z którymi zawodnik nie spotykał się do tej pory, np. awarii uległo stanowisko i trzeba zrobić przerwę, zmienić miejsce strzelania i na nowo rozpocząć konkurencję. Zawodnik w takich sytuacjach często nie wie jak się zachować i wpływa to na niego destrukcyjnie. Aby przygotować zawodnika do tych sytuacji należy:

  • zapoznać go z regulaminami strzelań aby wiedział jak postąpić w zaistniałej sytuacji,
  • w czasie treningu tworzyć sytuacje, które mogą spotkać zawodnika podczas zawodów (awaria broni, awaria automatu, zmiana stanowiska, przerwa w strzelaniu spowodowana brakiem prądu, głośno zachowująca się publiczność, kontrola prawidłowości postawy przez sędziego, obce strzały w tarczy, itp.).

 

Jeżeli zawodnik z daną sytuacją spotkał się już na treningu lub zawodach mniejszej rangi to w momencie wystąpienia takiego przypadku na zawodach głównych nie powstaną sytuacje stresowe gdyż zawodnik będzie wiedział jak się zachować.

Przygotowanie do startu głównego. Do najważniejszych swoich zawodów sportowiec powinien przygotować się w dłuższym okresie czasu uwzględniając warunki w jakich odbędzie się ten start (strefa klimatyczna, godzina startu, wyposażenie strzelnicy, itp.). Dobrze jeśli zawodnik zna już dany obiekt ale nie zawsze jest to możliwe, więc wiedzę na temat warunków startu powinien uzyskać od trenera.

Aby powstały reakcje adaptacji minimum 14 dni przed startem powinniśmy modelować te warunki w treningu. Trening taki powinien uwzględniać:

  • godziny treningu zgodne z godzinami startu. Można uwzględnić również przesunięcia czasowe, np. jeżeli zawody są w Moskwie o godz. 9.00 to w Polsce w tym czasie jest godzina 7.00. Zmieniając tryb życia i trenując od 7.00 lepiej przygotujemy się do tego startu.
  • warunki strzelania – wysokość tarcz, rodzaj tarcz, oświetlenie tarcz, stanowisko strzeleckie (np. prycza do postawy leżącej) można dostosować na swojej strzelnicy do warunków przyszłego startu.
  • istnieją również możliwości modelowania takich parametrów jak temperatura czy wilgotność poprzez zastosowanie specjalistycznej aparatury, co w znacznym stopniu przyspieszy adaptację organizmu do warunków startu.

 

Taktyka rozgrywania finału. Praktyczne rozpracowanie sposobu rozgrywania finału powinno przebiegać w trzech fazach:

  • udział w zawodach powinien być poprzedzony nauką strzelania finałów na treningach i zawodach niższej rangi. Zawodnik musi dokładnie poznać regulamin rozgrywania finału oraz komendy sędziowskie. Poprzez trening zawodnik musi opanować czucie czasu potrzebnego na oddanie strzału np. 75 sek. w konkurencji karabin pneumatyczny – nie może być sytuacji, że po 45 sek. wkrada się myśl, że może nie zdążyć oddać strzału i strzał oddaje nieprecyzyjnie. Następnym elementem będzie wytrenowanie własnego rytmu strzelania – moment rozpoczęcia złożenia i charakter przerwy.
  • spędzenie czasu między konkurencją a finałem. Często jest to czas zróżnicowany w zależności od zawodów i wynosi od jednej do kilku godzin. Zawodnik musi nauczyć się zorganizować czas wolny, przygotować broń do strzelania, zrobić rozgrzewkę – nie może być to okres nerwowego oczekiwania na start.
  • strzelanie finału podczas zawodów. Podczas zawodów realizujemy plan, który został wypracowany na treningach. Wielu strzelców składa się dopiero w momencie gdy pada komenda „start”, a podczas przerwy gdy odczytywane są rezultaty i przerwa ta trwa około 3 minut oczekują na następną komendę i interesują się kto ile strzelił oceniając swoje szanse na sukces. Ja jestem zwolennikiem innego planu. Zawodnik składa się do strzału bezpośrednio po komendzie „ładuj”, przez co ma więcej czasu na oddanie strzału, gdyż po komendzie „start” jest już gotowy do oddania strzału. W przerwie między strzałami zawodnik powinien izolować się od słuchania wyników i reakcji kibiców, utrzymywać koncentrację i wykonać 1-2 złożenia bezstrzałowe.

 

W wieloletnim procesie szkolenia sportowca przygotowanie taktyczne pełni ważną rolę i nie należy go zaniedbywać. Wraz z rozwojem poziomu sportowego i udziałem w zawodach coraz wyższej rangi przedstawiana w tym artykule (w dużym skrócie) wiedza staje się niezbędna.

Oprócz wiedzy praktycznej nabywanej przez zawodnika poprzez doświadczenie związane z udziałem w zawodach sportowych istotna też jest wiedza teoretyczna przekazywana przez trenera. Wykorzystywanie w treningu taktycznym środków treningowych zarówno teoretycznych jak i praktycznych (Kijowski 2006) w dużym stopniu może skrócić okres przygotowania zawodnika do świadomego, samodzielnego udziału w zawodach sportowych wysokiej rangi.

 

Piśmiennictwo

 

Itkis K.A. – Specjalne przygotowanie strzelca sportowca. DOSSAF SSSR, Moskwa 1982.

Kijowski A. – Wybrane elementy przygotowania taktycznego. Środki treningowe specjalne. Nowoczesne rozwiązania szkoleniowe. Zeszyt 3, BK Wrocław, 2006.

Klingner B. – Strzelanie z karabinu. BLV Verlagsgesellschaft, Tom II, München, 1997.

Korch A. – Rozgrzewka strzelca. Raznocwietnyje miszenia, Moskwa, 1997.

Kurzawski K. – Metodyka nauczania i kontroli taktyki strzelania. Strzelectwo sportowe – nowoczesne rozwiązania szkoleniowe, Zeszyt 2, BK Wrocław, 2005.

Reinkemeier H. – O treningu strzelca. Westfalische Schützenbund, 1994.

Reinkemeier H., Bühlmann G. – Plan treningowy dla karabinu pneumatycznego. 1994.

Reinkemeier H. – Reguły do stosowania na zawodach. Scheissport Stalljes nr 13, 1998.

Reinkemeier H. – Gdy czujesz presję czasu. ISSF News nr 4, 1998.

Reinkemeier H. – Rytm strzału. ISSF News nr 5, 1998.

Reinkemeier H. – 10 ostatnich sekund – trening szybkości. ISSF News nr 6, 1998.

Reinkemeier H. [red] – Trening karabinowy 2008. MEC GmbH, 2007.

Reisterer U. – Taktyczne zasady w strzelectwie sportowym. UIT nr 2, 1982.

Reisterer U. – Oddziaływanie na wpływy atmosferyczne – strzelanie przy cieple. DZS, 1982.

Reisterer U. – Postępowanie przy zawodach i przygotowanie do zawodów. DSZ, 1982.

Schumann W. – Strzelectwo sportowe – trening, technika, taktyka. München, 1979.

Wigger L. – Strzelanie na wietrze. Journal UIT nr 4, 1978.

Zilina M. – Metodyka psychologicznego przygotowania strzelca. Raznocwietnyje miszenia, Moskwa, 1981.

 

 Artykuł opublikowany w: Strzelectwo sportowe (Nowoczesne rozwązania szkoleniowe), zeszyt nr 4, Wrocław, 2007.

 

Polscy medaliści olimpijscy

Liga Strzelecka PZSS

liga strzelecka pzss1

Polecamy

Partnerzy PZSS

listopada 2024
P W Ś C Pt S N
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30

PZSS na Facebooku